Επεισόδιο 4 – Τραβάω για το φράγμα της λίμνης Πλαστήρα. Πάω πολύ ψηλά (υψόμετρο 1.500μ) με πολύ κρύο, αλλά το τοπίο με αποζημιώνει.
Προορισμός μου αυτή την φορά είναι το φράγμα της λίμνης Πλαστήρα. Μια διαδρομή 20-30 χιλιόμετρα από την στιγμή που συναντάς την λίμνη. Πρόκειται για μια ειδική διαδρομή. Η ανάβαση φτάνει σε υψόμετρο τα 1.500 μέτρα και έχει κλειστές στροφές, ενώ ανάλογα με τον καιρό μπορεί να συναντήσεις και παγωμένους δρόμους.
Ο Ταυρωπός ποταμός
Στον δρόμο μου για να επισκεφθώ το φράγμα, συναντώ τον Ταυρωπό, τον έναν από τους τρεις ποταμούς που καταλήγει στην Λίμνη. Γενικά, υπάρχουν πολλά σημεία κατα μήκος του ποταμού, όπου μπορεί κάποιος να σταματήσει για να κάνει πικ-νικ, πεζοπορία ή trekking. Ακόμα και τίποτα όμως να μην κάνεις, η συντροφιά που σου κρατάει ο ποταμός Ταυρωπός είναι μοναδική.
Το φράγμα
Το φράγμα, μήκους 220 μέτρων, συγκράτησε τα νερά Ταυρωπού, τα οποία κάλυψαν το οροπέδιο της Νεβρόπολης και δημιούργησαν την λίμνη. Μια εντυπωσιακή τσιμεντένια κατασκευή, ένα κομψό τόξο που μοιάζει να αγκαλιάζει τον τεράστιο όγκο του νερού της λίμνης. Εμπνευστής του έργου είναι ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας το 1925. Το έργο αποπερατώθηκε το 1959 και έτσι δημιουργήθηκε και η λίμνη, η οποία στην αρχή λεγόταν λίμνη Ταυρωπού και αργότερα ονομάστηκε λίμνη Πλαστήρα. Σήμερα αποτελεί ένα όμορφο σημείο για να αγναντέψει κανείς τη λίμνη αλλά και την πίσω μεριά του φράγματος, η οποία έχει ύψος 83 μέτρα και το μάτι σου βουτά ανάμεσα στα βράχια. Τα νερά της λίμνης τροφοδοτούν τον υδροηλεκτρικό σταθμό της ΔΕΗ, αδρεύουν τον θεσσαλικό κάμπο και υδροδοτούν την πόλη μαζί με άλλα 38 κωμοπόλεις και χωριά του νομού.
Στέκομαι αμέριμνος ρεμβάζοντας. Κοιτώ από την μια το φαράγγι και από την άλλη την λίμνη και τα νερά της που απλώνονται ήρεμα και γαλήνια. Αυτό που αντικρίζω δεν είναι απλά όμορφο, είναι συναρπαστικό. Μπορω να παραδεχτώ πως δεν τον χορταίνω αυτόν τον καταπληκτικό τόπο.
