Ενας ζωντανός και συνεχώς εξελισσόμενος οργανισμός με περισσότερα από 3.000 εκθέματα
Περπατάμε στον Κεραμικό, στο Θησείο, επί της οδού Μελιδόνη. Στον αριθμό 4, βλέπουμε… φως και μπαίνουμε. Το Κέντρο Μελέτης Νεότερης Κεραμικής είναι ακόμη ένας μικρός ιστορικός θησαυρός. Είναι η άλλη Αθήνα. Με τις ευχάριστες εκπλήξεις που κρύβουν αρκετές πόρτες της.
Το μουσείο στεγάζεται σε ένα νεοκλασικό κτίσμα του 1875. Αναμφίβολα, ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του νεοκλασικισμού της εποχής. Πριν μετατραπεί σε έκθεση, ήταν ιδιωτική κατοικία. Μια διαφορετική ζωή στα τότε σπίτια. Τα εκθέματα της κεραμικής τέχνης φιλοξενούνται εκεί από τους πρώτους μήνες του 2000.
Η έκθεση οφείλει την ύπαρξή της στη Μπέτυ Ψαροπούλου. Το υλικό που συνέλεξε μετά από έρευνα που διήρκεσε χρόνια ήταν η βάση για τη δημιουργία του μουσείου. Αποτελείται από μόνιμες εκθέσεις αλλά και περιοδικές. Οπως και τρεις εργαστηριακούς χώρους.
Η συλλογή περιλαμβάνει περισσότερα από 3.000 κεραμικά αντικείμενα, όλων των ειδών. Εκπροσωπούνται σχεδόν όλες οι περιοχές του ελλαδικού χώρου οι οποίες ανέπτυξαν κεραμική παραγωγή τα νεότερα χρόνια. Παράλληλα με την έκθεση, «τρέχουν» τρία εργαστήρια όπου γίνονται μαθήματα κεραμικής.
Ο τρόπος κατασκευής αγγείων αλλά χωρίς τη χρήση τροχού είναι το αντικείμενο του πρώτου εργαστηρίου. Στο δεύτερο εργαστηριακό χώρο συναντάμε τον τροχόλακκο. Είναι ο λάκκος στον οποίον έβαζαν χειροκίνητους τροχούς και δουλεύονταν από δύο αγγειοπλάστες. Ο ένας οδηγούσε τον τροχό και ο άλλος έπλαθε. Η ισχύς εν τη ενώσει. Στο τρίτο εργαστήριο, ο επισκέπτης θα συναντήσει τον ποδοκίνητο τροχό. Αυτό είναι και το τελευταίο στάδιο στην τεχνολογία της κεραμικής τέχνης.
Ο ρόλος του κέντρου δεν είναι μόνο μουσειακός. Διεξάγει έρευνα σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Εχει αποτυπώσει παραδοσιακά εργαστήρια και κλιβάνους. Εχει καταγράψει τη διαδικασία παραγωγής κεραμικής. Διαθέτει οπτικοακουστικό υλικό από τους παραδοσιακούς αγγειοπλάστες εν δράσει.
Καρπός αυτών των ερευνητικών δράσεων είναι η έκδοση βιβλίων και η δημοσίευση άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά. Το Κέντρο Μελέτης Νεότερης Κεραμικής είναι ένας ζωντανός και συνεχώς εξελισσόμενος οργανισμός.
Ποια είναι όμως η Μπέτυ Ψαροπούλου; Είναι η γυναίκα που δεν είναι υπερβολή να πούμε πως κρύβεται πίσω από την ύπαρξη του κέντρου. Γεννήθηκε το 1930 και απεβίωσε το 2010. Ηταν γόνος αστικής αθηναϊκής οικογένειας του μεσοπολέμου. Από τη δεκαετία του ’50 είχε ξεκινήσει να συλλέγει κεραμικά. Διέθετε μεγάλο αρχειακό υλικό το οποίο το Κέντρο Μελέτης Νεότερης Κεραμικής κατάφερε να αξιοποιήσει με μελέτες και δημοσιεύσεις.
