Η «μαύρη τρούπα του Παρνασσού» και ο θρύλος του χαμένου θησαυρού

Μύθοι, θρύλοι, παραδόσεις αλλά και πλούσια ιστορία χαρακτηρίζει την Αττική εδώ και χιλιάδες χρόνια. Σε διάφορες γωνιές της συναντιούνται αληθινά γεγονότα με θρύλους και δημιουργήματα της φαντασίας μέσα στα χρόνια. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στις ανατολικές πλαγιές του Παρνασσού. Εκεί βρίσκεται η «μαύρη τρούπα του Παρνασσού» η οποία φιλοξενεί και έναν θρύλο του χαμένου θησαυρού. Πρόκειται για διάφορα ιστορικά γεγονότα της ελληνικής επανάστασης τα οποία μπλέχτηκαν με έναν θρύλο που γοητεύει τους περιηγητές ακόμη και σήμερα.

Η «μαύρη τρούπα του Παρνασσού» και ο θρύλος του χαμένου θησαυρού

Η Τιθορέα ή αλλιώς Βελίτσα όπως αποκαλείται βρίσκεται χτισμένη στις ανατολικές πλαγιές του Παρνασσού. Αποτελεί έναν εναλλακτικό τουρισμό ο οποίος έχει πλούσια ιστορία μπλεγμένη με θρύλους. Κάτι για το οποίο διακρίνεται είναι ο επιβλητικός καταρράκτης της, αλλά και η σπηλιά στην οποία έζησε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Η περιοχή είχε ένα χαρακτηριστικό που λειτούργησε υπέρ της. Χάρη στη φυσικής οχυρότητα του χωριού, κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας δεν κατοικήθηκε από τους κατακτητές. Παρ’ όλα αυτά, κατά την επανάσταση του 1821 πολλοί ήταν οι κάτοικοι οι οποίοι αναγκάστηκαν να φύγουν στη «Μαύρη τρούπα του Παρνασσού» για να γλιτώσουν τα αντίποινα του Κιοσέ Μεχμέτ Ρεσίτ. Ήταν αυτός ο κρυφός και απόκρημνος βράχος που αποτέλεσε το κατάλληλο καταφύγιο για τους κατοίκους. Το 1822 η «τρούπα» όπως συνήθιζαν να την αποκαλούν έγινε και η μόνιμη κατοικία για τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Αυτή η σπηλιά λοιπόν έχει μείνει στην ιστορία και συζητιέται ακόμη και σήμερα.

Αν βρεθείς εκεί θα δεις ότι διαθέτει απεριόριστη θέα στον κάμπο της Λοκρίδας. Ο Ανδρούτσος όμως την εκμεταλλεύτηκε με την καλή έννοια ακόμη περισσότερο. Πιο συγκεκριμένα την είχε μετατρέψει. σε σε φρούριο. Ήταν ουσιαστικά το σπίτι (με κανονικά δωμάτια) στο οποίο έμεινε μαζί με την οικογένειά του. Μάλιστα είχε κατασκευάσει και ένα φούρνο όπου έψηνε ψωμί. Υπήρχε δε και μια σκάλα για να ανεβάζει τις προμήθειες η οποία σήμερα έχει αντικατασταθεί με ανεμόσκαλα. Ο Ανδρούτσος έζησε στην απρόσιτη σπηλιά μέχρι το 1825. Ήταν η χρονιά που προδόθηκε από τον συμπολεμιστή του Γιάννη Γκούρα στην Ακρόπολη στις 5 Ιουνίου 1825.

Η σπηλιά σήμερα

Σήμερα η σπηλιά αποτελεί έναν από τους καλύτερους προορισμούς για ορειβάτες (να θυμάσαι ότι χρειάζεται εμπειρία και προετοιμασία για να πάει κανείς). Επιπλέον ο θρύλος για τον αμύθητο θησαυρό, που υποτίθεται ότι έκρυψε ο Ανδρούτσος, συναρπάζει όσους ασχολούνται με παρόμοιους θρύλους. Αυτός, λοιπόν, ο «θρυλικός» θησαυρός του Ανδρούτσου δεν βρέθηκε ποτέ. Αυτό ήταν μάλιστα και το γεγονός που ενίσχυσε τις συζητήσεις και το μύθο ότι κρύφτηκε σε κάποιο λημέρι του.

Η Τιθορέα γενικά τα τελευταία χρόνια μπορούμε να πούμε ότι γνωρίζει μια σταδιακή τουριστική ανάπτυξη. Και μάλιστα αυτή η κίνηση ανεβαίνει όλες τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι λίγα άλλωστε τα αξιοθέατα της περιοχής. Ένα από τα πιο γνωστά είναι η απότομη χαράδρα του Καχάλα. Αν πας στην περιοχή θα έχεις την ευκαιρία να δεις ανάμεσα στα σπίτια του χωριού τα ερείπια της αρχαίας πόλης. Εκεί βρίσκονται ακόμη και τα τείχη της αρχαίας Τιθορέας, μέρος των οποίων διασώζεται σε πολύ καλή κατάσταση. Στη νότια πλευρά του χωριού απλώνεται το Αισθητικό Δάσος Τιθορέας. Εκτείνεται σε μια μεγάλη έκταση περίπου 2.000 στρεμμάτων.Σε αυτό το δάσος υπάρχει ένας πύργος αλλά και απομεινάρια από το αρχαίο τείχος. Το αισθητικό δάσος από το 1979 περιλαμβάνεται στο δίκτυο «Natura 2000».

Ακόμη ένα αξιοθάετο βρίσκεται βορειοανατολικά του χωριού, στη χαράδρα της Βελίτσας. Είναι ο καταρράκτης της Τρύπης. Στην ουσία πρόκειται για δύο παράλληλους καταρράκτες, από τους οποίους ο μικρός πηγάζει μέσα από μια μεγάλη τρύπα στα βράχια. Ο μεγάλος καταρράκτης είναι σίγουρα ο πιο εντυπωσιακός αν σκεφτεί κανείς ότι έχει ύψος 82 μέτρα. Στην όμορφη και μικρή πλατεία του χωριού βρίσκεται ο χαρακτηριστικός πλάτανος της Τιθορέας. Χρονολογείται από το 1887.

Το κανάλι Haanity του Youtube μας χαρίζει εντυπωσιακές εικόνες από ψηλά…