Η Ελλάδα είναι γεμάτη με γεφύρια. Μονότοξα, τρίτοξα, χτισμένα από πέτρα με το μεράκι των μαστόρων της εποχής. Υπάρχει ένα γεφύρι, ωστόσο, που έχει μια μοναδική ιδιαιτερότητα. Εμφανίζεται και εξαφανίζεται ανάλογα με την εποχή του χρόνου.
Το γεφύρι βρίσκεται κοντά στο Καρπενήσι και συγκεκριμένα στον ποταμό Αγραφιώτη. Αυτό το αριστούργημα της λαϊκής αρχιτεκτονικής ονομάζεται το «Γεφύρι του Μανώλη». Πρόκειται για ένα μονότοξο γεφύρι διαμέτρου περίπου 30 μέτρων. Σύμφωνα με την επιγραφή του «Εκτίσθη το 1659, οι κτήτορες Δημήτριος και Μανώλης». Το γεφύρι όπως και η πλειοψηφία στην Ελλάδα είναι έργο ενός Ηπειρώτη μάστορα.
Ο Μανώλης Χρυσιώτης είχε εγκατασταθεί στο χωριό Δάφνη με την γυναίκα του. Σύμφωνα με την παράδοση το ζευγάρι δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά. Ετσι τα τρία μεγάλα έργα του μάστορα παραλληλίζονται ως παιδιά του. Το «αγόρι» είναι το γεφύρι. Οι κόρες του είναι οι εκκλησίες της Αγίας Παρασκευής στη Χρύσω και της Αγίας Παρασκευής στα Βραγγιανά.
Το χωριό της Ελλάδας με το πιο ξινό νερό
Η ιστορία του γεφυριού
Το γεφύρι του Μανώλη αποτελούσε για περίπου 300 χρόνια το μοναδικό πέρασμα που ένωνε τις δύο όχθες του ποταμού Αγραφιώτη. Αυτό άλλαξε όταν το 1964 δημιουργήθηκε το φράγμα των Κρεμαστών. Τότε δημιουργήθηκε και η ομώνυμη τεχνητή λίμνη. Δυστυχώς έτσι χάθηκαν πολλά αξιόλογα κτίσματα κάτω από τα νερά της.
Το φαινόμενο της «εξαφάνισης»
Αυτό που κάνει το συγκεκριμένο γεφύρι να ξεχωρίζει είναι ότι περιοδικά… εξαφανίζεται. Υπάρχει περίπτωση να βρεθείτε στην περιοχή και να μην το εντοπίσετε. Ή να δείτε μόνο ένα μικρό τμήμα του. Γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό οφείλεται στην άνοδο και στην κάθοδο της στάθμης των υδάτων του ποταμού ανάλογα με την εποχή. Οταν υπάρχουν ισχυρές και πολυήμερες βροχοπτώσεις το γεφύρι του Μανώλη εξαφανίζεται.
Πότε θα το δείτε και πότε όχι
Αν βρεθείς στην περιοχή από Ιούλιο μέχρι Σεπτέμβριο είναι σίγουρο ότι θα το θαυμάσεις. Πιθανόν και τον Οκτώβριο αν δεν έχει βροχοπτώσεις. Το χειμώνα και την άνοιξη το γεφύρι χάνεται κάτω από τα νερά. Εντυπωσιακό είναι, πάντως, ότι παρά τις συγκεκριμένες συνθήκες και την πολύμηνη παραμονή κάτω από το νερό, στέκεται ακόμη στη θέση του.
Μουσείο Βρέλλη: Τα ελληνικά κέρινα ομοιώματα που συγκλονίζουν
