Επεισόδιο 6 – Αποφασίζω να εξερευνήσω το κέντρο της πόλης και να επισκεφθώ την Δημοτική Πινακοθήκη της Καρδίτσας, ένα μοντέρνο κτίριο τεσσάρων ορόφων.
Μετά την επίσκεψή μου στην Μονή Πελεκητής, όπου με υποδέχθηκαν εγκάρδια και με ξενάγησαν, γυρίζω πίσω στην Καρδίτσα για μια βόλτα στα αξιοθέατα της πόλη και συγκεκριμένα στην Δημοτική Πινακοθήκη.
Στάση στην Δημοτική Αγορά της Καρδίτσας
Τα σχέδια του κτιρίου της Δημοτικής αγοράς ξεκίνησαν στο Παρίσι το 1920, ενώ το έργο ολοκληρώθηκε το 1930. Τις επόμενες δεκαετίες μέχρι και το 1980 γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθιση, μέχρι που ο Δήμος αποφάσισε να αδειάσει τον χώρο και οι επιχειρηματίες βγήκαν εκτός αγοράς. Ας συνεχίσω όμως την βόλτα μου.
Η Δημοτική Πινακοθήκη
Τρια τετράγωνα δυτικά της αγοράς βρίσκεται ένα μουσείο τέχνης, η Δημοτική Πινακοθήκη, η οποία ιδρύθηκε το 1993 μετά από δύο σημαντικές δωρεές στον Δήμο Καρδίτσας, της Ελισάβετ Γιαννίκα το 1993 και της Στέλλας Γιολδάση ένα χρόνο αργότερα. Από το 2002, η Δημοτική Πινακοθήκη στεγάζεται σε ένα μοντέρνο κτίριο τεσσάρων ορόφων.
Τα έργα που στεγάζονται σε κάθε όροφο είναι ένα και ένα.
Ο πρώτος όροφος -που είναι μέρος της μόνιμης έκθεσης- είναι δωρεά του Απόστολου Κάρκα, καρδιτσιώτη δικηγόρου ο οποίος αφού ολοκλήρωσε την καριέρα του στην Αθήνα, δώρισε την συλλογή του στην γενέτειρά του. Οι συλλογές αυτές αποτέλεσαν τον πυρήνα γύρω από τον οποίο δημιουργήθηκε μια ήδη εκτεταμένη συλλογή έργων.
Ο δεύτερος όροφος φιλοξενεί την βασική συλλογή με έργα καλλιτεχνών από την Καρδίτσα, όπως αυτά των Γούλα, Γιολδάση, Βαλταδώρου και Σταύρου. Σημαντικό μέρος της Πινακοθήκης είναι τα έργα του Δημήτη Γιολδάση τα οποία δώρισε στο πνευματικό αυτό ίδρυμα η κόρη του. Η Πινακοθήκη διαθέτει 3.000 έργα του. Η θεματολογία ξεπερνά τα στενά γεωγραφικά όρια της Καρδίτσας. Τα έργα απεικονίζουν μαρτυρίες από την ζωή στην εξοχή και τις πόλεις από τις αρχές του 20ου αιώνα και μετά.
Η Δημοτική Πινακοθήκη διαθέτει επίσης βιβλιοθήκη και αναγνωστήριο, αίθουσα πωλητηρίου και αίθουσα όπου φιλοξενούνται περιοδικές εκθέσεις. Πραγματικά φοβερό αξιοθέατο! Πρέπει όμως σιγά σιγά να συνηθίσω στην ιδέα ότι το ταξίδι μου τελειώνει..
