Ο Αστέρας Βουλιαγμένης αποτελούσε ακόμη και πριν πολλά χρόνια την επιλογή των Αθηναίων για μια δροσερή εκδρομή τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Η θάλασσα και το τοπίο έδιναν πάντα μια γαλήνια εικόνα, ενώ το πευκοδάσος μέχρι τη θάλασσα προσέφερε φυσική σκιά για τους εκδρομείς που αναζητούσαν μια καλοκαιρινή δροσιά.
Ωστόσο, λίγοι θα μπορούσαν να πιστέψουν ότι την εικόνα που αντίκριζε κάποιος το 1957 θα την έβλεπε ξανά για άλλους λόγους και το 2020. Ο Αστέρας Βουλιαγμένης πριν από 63 χρόνια συγκέντρωνε παραθεριστές αλλά σε καμία περίπτωση δεν έβλεπε κανείς τις ομπρέλες τη μία πάνω στην άλλη ή πλήθος κόσμου συγκεντρωμένο στην αμμουδιά.
Μια φωτογραφία του Δημήτρη Χαρισιάδη στο Αρχείο Μουσείου Μπενάκη που αποτυπώνει τον Αστέρα Βουλιαγμένης τραβάει το ενδιαφέρον μιας και δείχνει την εικόνα που θα δούμε περίπου και αυτό το καλοκαίρι. Ομπρέλες στοιχισμένες σε μεγάλη απόσταση και φυσικά πολύ λιγότερος κόσμος.
Μια ασπρόμαυρη εικόνα που όταν τη βλέπεις σίγουρα σου θυμίζει παλιότερες εποχές που το πιθανότερο να μην έχεις ζήσει από κοντά. Τις θυμάσαι για παράδειγμα από ταινίες.
63 χρόνια μετά η εικόνα θα επαναληφθεί υπό άλλες, βέβαια, συνθήκες και χωρίς κανείς να μπορούσε να το φανταστεί...
Πώς είναι σήμερα ο δρόμος που γυρίστηκε η ταινία «Ο Παπατρέχας»
