Δεν είσαι για μακριά αλλά δεν είσαι και για τα συνηθισμένα μέσα στην Αττική. Ψάχνεις έναν κοντινό προορισμό. Μία μονοήμερη εκδρομή. Θέλεις να μη βλέπεις τσιμέντο και να χαλαρώσεις, αφού κάνεις τη βόλτα σου, κάτω από τα δέντρα. Στο μυαλό περνάει το Κτήμα στο Τατόι. Εχεις μπει ήδη στο αμάξι και κατευθύνεσαι προς εκεί. Δε χρειάζεσαι αποσκευές. Μόνο διάθεση και κάτι για να κάτσεις κάτω στο χώμα ώστε να μη λερώσεις, στην επιστροφή, το κάθισμα.
Παίρνεις την Αθηνών-Λαμίας και βγαίνεις δεξιά στην έξοδο προς Βαρυμπόμπη-Αχαρναί. Αμέσως μετά τη μικρή ανηφόρα στρίβεις αριστερά, διασχίζεις την Εθνική από πάνω, και συνεχίζεις όλο ευθεία.
Αν σε λιγότερο από μισό χιλιόμετρο αρχίζει να σε καλωσορίζει η φύση, είσαι στο σωστό δρόμο. Κατευθύνεσαι προς τα πρώην ανάκτορα των βασιλιάδων. Πας για Τατόι. Η διαδρομή είναι εύκολη. Ηδη νιώθεις τη διαφορά μέσα σου.
Καλό είναι να έχεις προμηθευτεί νερό ή καφέ από πριν. Από τη στιγμή που θα μπεις στη δασική περιοχή, μόνο αν πετύχεις κάποιον πλανόδιο πωλητή θα καλύψεις τις ανάγκες σου. Για φαγητό, εκτός κι αν πας για πικ νικ, μην προσχεδιάσεις. Θα βρεις στο κατέβασμα…
Πώς θα καταλάβεις ότι έφτασες στο κτήμα;
Αν πας Σάββατο ή Κυριακή, θα το διαπιστώσεις από τα πολλά παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Βρίσκεσαι στην πάροδο της Τατοΐου και η είσοδος είναι στα δεξιά σου όπως ανεβαίνεις το δρόμο. Θεωρείς απίθανο να παρκάρεις αλλά τελικά πάντα βρίσκεις. Και πιο κοντά από τις αρχικές σου δυσοίωνες προβλέψεις. Αν πας καθημερινή, πάλι κίνηση θα συναντήσεις, αλλά λιγότερη. Δεν πρόκειται να σου ξεφύγει. Μείνε ήσυχος. Να γνωρίζεις πως το πρώην βασιλικό κτήμα Τατοΐου είναι ανοιχτό για το κοινό από την Ανατολή του ήλιου έως και την Δύση.
Η μονοήμερη μόλις ξεκίνησε
Με το που φτάσεις στο Τατόι, βλέπεις την πύλη κλειστή. Μια μεγάλη πόρτα, κλειδωμένη με αλυσίδα και λουκέτο. Το σήμα «Απαγορεύεται» δημιουργεί μια ανησυχία σε όσους πηγαίνουν εκεί για πρώτη φορά. Χρειάζεται ψυχραιμία. Μην πτοηθείς ούτε λεπτό. Οπως κοιτάς… κατάματα την πόρτα, ρίξε μια ματιά λίγο αριστερά σου.
Δεν υπάρχει φράκτης, δεν υπάρχει συρματόπλεγμα. Δεν υπάρχει φύλακας στο φυλάκιο. Μπαίνεις από την… επίσημη είσοδο των -πρώην- ανακτόρων και ξεκινάς τη βόλτα σου. Η φύση, δεξιά και αριστερά του δρόμου, σε αγκαλιάζει με το καλημέρα και έχει αναλάβει να σε πάει παρακάτω. Νιώθεις διαφορά από τα πρώτα κιόλας βήματα. Νιώθεις δικαιωμένος για την επιλογή σου. Στην πραγματικότητα μόλις ξεκίνησε η μονοήμερη…
Βόλτα σε μια άλλη εποχή
Αφού διανύσεις λίγες εκατοντάδες μέτρα, θα συναντήσεις το φυλάκιο και το χάρτη του κτήματος. Θα διαβάσεις λέξεις που θα σε ταξιδέψουν δεκαετίες πίσω.
Και αν το Διευθυντήριο, η Οικία των Αξιωματικών, το Συγκρότημα των Εργατοκατοικιών, το Ξενοδοχείο, είναι λέξεις που χρησιμοποιείς καθημερινά στο λεξιλόγιό σου, το Ξυλουργείο, το Σιδηρουργείο, το Οινοποιείο, το Εμφιαλωτήριο, ο Παλαιός Σταύλος, το Ιπποστάσιο, του Βουτυροκομείο, το Εστιατόριο Προσωπικού, το Γαλακτοκομείο, το Βουστάσιο, το Χοιροστάσιο και το Ελαιοτριβείο, σε οδηγούν σε μια άλλη εποχή.
Σε ένα βασιλικό συγκρότημα που κάποτε έσφυζε από ζωή. Τότε που υπήρχαν οι γαλαζοαίματοι και οι υπηρέτες τους. Κομμάτια αυτής της ιστορίας υπάρχουν σε κάθε σημείο του κτήματος. Ιχνη των βασιλιάδων υπάρχουν στο Ταφικό Συγκρότημα, στο πιο απομακρυσμένο μέρος του Τατοΐου. Από την ακριβώς αντίθετη πλευρά βρίσκονται τα ανάκτορα. Επιλέγεις πορεία. Μπορείς άνετα να κάνεις ολόκληρη τη βόλτα. Εξαρτάται ποιες ανάγκες θέλεις να καλύψεις τις δυο-τρεις ώρες που θα παραμείνει εκεί.
Αρμονική συνύπαρξη διαφορετικών κόσμων
Τα 42.000 στρέμματα προσφέρουν πολλές και διαφορετικές στιγμές. Εκτός από γαλήνη και όμορφες εικόνες, θα δεις ομάδες πεζοπορίας να κάνουν τη βόλτα τους, με ελαφρώς διαφορετικό ρυθμό από κάποιον που πήγε απλά με την παρέα του.
Θα συναντήσεις οργανωμένα γκρουπ ξενάγησης από τους Φίλους Κτήματος Τατοΐου. Θα ξεφυλλίσεις -νοητά- τμήμα σελίδων της ελληνικής ιστορίας και θα νιώσεις την απουσία του κράτους από ένα χώρο που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί περισσότερο και φυσικά καλύτερα.
Σίγουρα θα βρεθείς ανάμεσα σε οικογένειες – δηλαδή καρότσια, πατίνια, ποδήλατα, παιδιά, παιχνίδι. Θα κλωτσήσεις ή μπορεί ακόμη και να κυνηγήσεις κάποια μπάλα. Θα θυμηθείς τα δικά σου παιδικά χρόνια.
Θα περπατήσεις και θα καταλήξεις όπως οι περισσότερες παρέες που απολαμβάνουν το πικ νικ τους ή απλά χαίρονται στη φύση μαζεύοντας εικόνες και οξυγόνο. Θα γίνεις μέλος μιας αρμονικής συνύπαρξης διαφορετικών κόσμων.
Και αφού θα έχεις κάνει κάποια από τα παραπάνω ή ό,τι έχεις σχεδιάζει κατευθυνόμενος προς το πρώην βασιλικό κτήμα, θα πάρεις το δρόμο της επιστροφής.
Αν δεν έχεις φάει, θα βρεις τοπικές ταβέρνες με τη θράκα να σιγοψήνει τα ψητά της ώρας. Μην περιμένεις τίποτα γκουρμεδιές. Θα φας ελληνικά, όπως είχες μάθει όταν πλήρωνες με δραχμές. Επέλεξε μια παραδοσιακή κλασική ταβέρνα και όχι κάτι πομπώδες. Θα φύγεις πιο ευχαριστημένος. Αυτό είναι συμβουλή, όχι αίσθηση. Μπαίνεις στο αυτοκίνητο και σε μισή ώρα είσαι σπίτι σου. Λίγο-πολύ όσο κάνει ο ΗΣΑΠ το δρομολόγιο Πειραιάς-Ομόνοια. Μόνο εσύ στον ίδιο χρόνο έφτασες σε ένα πανέμορφο δασικό περιβάλλον.
Το… μυστικό
Το… μυστικό για να βρεθείς στο δάσος του Τατοΐου και να αισθανθείς… βασιλιάς, είναι να μην πας Σαββατοκύριακο ή αργία. Μια οποιαδήποτε καθημερινή θα γνωριστείς καλύτερα με τη φύση. Τις μέρες που πάνε όλοι, θα γνωριστείς με τον διπλανό σου. Και στις δύο περιπτώσεις, καλά θα περάσεις…
Στη δική μας βόλτα, πριν λίγες ημέρες, έτυχε να συναντήσουμε κι ένα… δράκο. Ενα μικρό παιχνίδι που ενδεχομένως ξεχάστηκε από κάποιο παιδί ή… ξεγλίστρησε μόνο του από το χέρι του μικρού του ιδιοκτήτη για να χαθεί στο δάσος; Την απάντηση δε θα τη μάθουμε ποτέ. Τα παραμύθια που έχουν δράκο, πάντως, είναι πιο όμορφα από τα άλλα…
Στο Κτήμα στο Τατόι μπορείς να πας και τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Η καθεμία έχει τη δική ομορφιά. Την άνοιξη η φύση είναι στα πιο ωραία της. Το καλοκαίρι, μέσα σε ένα καταπράσινο σκηνικό, οι θερμοκρασίες είναι πιο ανθρώπινες. Το χειμώνα το τοπίο είναι όμορφα άγριο ενώ το φθινόπωρο απλά… ζεις το φθινόπωρο. Μια εποχή που έχει εξαφανιστεί από την πόλη και διατηρείται μόνο στην εξοχή. Και το Τατόι είναι εξοχή. Μόλις μισή ώρα από την Αθήνα.
Και αν δε σε πείθει τίποτα από τα παραπάνω, σκέψου το εξής απλό: αν ήταν άσχημα, θα επέλεγαν από ολόκληρη την Αττική να χτίσουν εκεί οι βασιλιάδες το εξοχικό τους; Μήπως πείστηκες τώρα;
