Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της Ομόνοιας του παρελθόντος είναι οι μούσες που είχαν τοποθετηθεί εκεί. Ήταν Ιούνιος του 1930 όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος εγκαινίασε τον σταθμό του υπόγειου σιδηρόδρομου στην πλατεία Ομονοίας.
Μέχρι τότε η πλατεία ήταν γεμάτη λουλούδια, φοίνικες και ξύλινα παγκάκια. Η νέα πλατεία ήταν κυκλική, φτιαγμένη στα ευρωπαϊκά πρότυπα και είχε μαρμάρινα κιγκλιδώματα στις εισόδους προς τον υπόγειο σιδηρόδρομο. Επίσης η χρήση του υπόγειου σιδηρόδρομου στην Ομόνοια δημιούργησε την ανάγκη κατασκευής υπόγειου εξαερισμού στον σταθμό. Εδώ δημιουργήθηκε και η ανάγκη της τοποθέτησης των Μουσών.
Για να καλυφθούν οι «τρύπες» των εξαερισμών, το 1934, τοποθετήθηκαν περιμετρικά της πλατείας, οχτώ κατασκευές που ονομάστηκαν «οι μούσες της Ομόνοιας». Στη βάση κάθε κατασκευής υπήρχε ένα καθιστό άγαλμα, που απεικόνιζε μια από τις μούσες της αρχαιότητας. Και ενώ οι Μούσες ήταν στην πραγματικότητα εννέα, στην Ομόνοια τοποθετήθηκαν οκτώ. Έλειπε μία, η Καλλιόπη!
Η Καλλιόπη και πώς συνδέθηκε με την τουαλέτα
Οι κατασκευές, λοιπόν που τοποθετήθηκαν στην Ομόνοια ήταν οκτώ καθαρά για λόγους αισθητικής και συμμετρίας. Η μούσα που περίσσευε ήταν η Καλλιόπη, η μούσα της επικής ποίησης. Ο αρχιτέκτονας του έργου όχι μόνο δεν έβαλε το άγαλμά της στην πλατεία μαζί με τα υπόλοιπα, αλλά το τοποθέτησε στα υπόγεια του ηλεκτρικού, δίπλα στα δημόσια ουρητήρια.
Μάλιστα χαρακτηριστικό είναι ότι όταν ο κόσμος τότε ρωτούσε που είναι τα δημόσια ουρητήρια, έπαιρνε την απάντηση: Κάτω στην Καλλιόπη! Έτσι, λοιπόν ταυτίστηκε το όνομα της ευγενικής μούσας με την τουαλέτα. Γι αυτό αργότερα οι φαντάροι όταν είχαν αγγαρεία στις τουαλέτες, έλεγαν ότι είχαν ραντεβού με την «Καλλιόπη».
Οι μούσες της Ομόνοιας θεωρήθηκαν από τη Δημοτική αρχή αντιαισθητικές. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να παρθεί η απόφαση να απομακρυνθούν. Ο τότε δήμαρχος της πόλης, Κ. Κοτζιάς που ήδη είχε κατεδαφίσει το Δημοτικό Θέατρο προχώρησε εύκολα σε αυτή την απόφαση. Η αφορμή που όλοι περίμεναν, δόθηκε τον Αύγουστο του 1936, όταν κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων μια μούσα έπεσε, τραυματίζοντας περαστικούς. Λίγο αργότερα τα γλυπτά απομακρύνθηκαν μια για πάντα.
Το μόνο που μένει πλέον να θυμίζει τις μούσες είναι οι φωτογραφίες αλλά και η ιστορική φράση που έμεινε...
Ο άγνωστος γιγάντιος Πύργος στην Ακρόπολη που δεν υπάρχει πια
