Είναι μια από τις πιο κεντρικές οδικές αρτηρίες της Αττικής που ένωνε ανέκαθεν το κέντρο της Αθήνας με τη θάλασσα. Η ιστορία της χάνεται στο βάθος των ετών με πολλά σημαντικά γεγονότα να συνδέονται με εκείνη. Έχει περάσει από διάφορες ανακατασκευές μέχρι να φτάσει στη σημερινή της μορφή. Ο λόγος για τη λεωφόρο Συγγρού.
Η Συγγρού και η ιστορία της
Η Λεωφόρος Συγγρού φτιάχτηκε σε ένα σημείο καθόλου τυχαίο. Ανέκαθεν αποτελούσε η περιοχή ένα σημείο από το οποίο διέρχοταν άνθρωποι και μέσα μεταφοράς για να πάνε και να επιστρέψουν από το λιμάνι του Φαλήρου. To 1898 αποτέλεσε το έτος ορόσημο οπότε και ξεκίνησε η κατασκευή του χαρακτηριστικού αυτού δρόμου της Αθήνας. Την υλοποίηση των σχεδίων πραγματοποίησε ένας μηχανικός του στρατού, ο Ιωάννης Γενίσαρλης. Μεγάλο τμήμα του έργου χρηματοδοτήθηκε από κληροδοτήματα του Ανδρέα Συγγρού, του οποίου και το όνομα φέρει.
Εκείνη την εποχή η Συγγρού σίγουρα δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή της εικόνα. Ατελείωτα χωράφια και παλιά σπίτια βρίσκονταν δεξιά και αριστερά του δρόμου. Ένα από τα συμβάντα που έχουν μείνει στην ιστορία είναι το εξής: Σε ένα σημείο του δρόμου τον μήνα Φεβρουάριο του 1898, πραγματοποιήθηκε απόπειρα δολοφονίας του Βασιλέως Γεωργίου Α΄ από τον Γ. Καρδίτση και Ι. Κυριακό. Στον τόπο της αποτυχημένης απόπειρας χτίστηκε σε ανάμνηση ο Ιερός Ναός του Αγίου Σώστου.
Οι εργασίες για να ολοκληρωθεί η κατασκευή της λεωφόρου ολοκληρώθηκαν πολύ αργότερα, κατά τη διακυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου. Τότε άρχισαν να διαμορφώνονται και γύρω τους διάφορες γειτονιές όπως η Νέα Σμύρνη, ο Νέος Κόσμος και η Καλλιθέα.
Η ασφαλτόστρωση του δρόμου… σε μία νύχτα
Το 1954 έγιναν οι πρώτες εργασίες ανακατασκευής του δρόμου ενώ λίγ χρόνια αργότερα, το καλοκαίρι του 1959 εγκαινιάστηκε το δίκτυο ηλεκτροφωτισμού της λεωφόρου. Το 1966 εγκαινιάστηκε σε αυτό τον δρόμο το Ίδρυμα Ευγενίδου με το πρώτο πλανητάριο στην Ελλάδα.
Αυτό, ωστόσο, που προκαλεί εντύπωση και έχει μείνει στην ιστορία είναι η ασφαλτόστρωση του δρόμου που έγινε ούτε λίγο ούτε πολύ μέσα σε 24 ώρες. Υπήρχε, βέβαια, λόγος που συνέβη αυτό. Την άνοιξη του 1979 επί κυβερνίας Κωνσταντίνου Καραμανλή θα υπογραφόταν στο Ζάππειο η συμφωνία εισόδου της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Έτσι αναμενόταν για ην τελετή ότι θα έρθει στην Αθήνα ο Γάλλος Πρόεδρος Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν με το προεδρικό αεροπλάνο.
Η κυβέρνηση, όπως ήταν λογικό επεφύλασσε μεγάλη υποδοχή στον Ντ’ Εστέν. Μια υποδοχή που θα συζητιόταν. Η υποδοχή θα γινόταν με τιμές και μεταξύ άλλων θα έπρεπε να γίνει με κάποιο τρόπο η μεταφορά τους από το τότε αεροδρόμιο του Ελληνικού με ανοιχτό αυτοκίνητο,. Σκοπός αυτού ήταν να μπορεί ο κόσμος να τους δει και εκείνοι να χαιρετίσουν. Και βέβαια, αυτή η πομπή θα περνούσε από τη Λεωφόρο Συγγρού που χρειαζόταν μεγάλη ανακαίνιση. Πώς ήταν δυνατόν να γίνει τέτοια υποδοχή χωρίς ο δρόμος να έχει καλή άσφαλτο; Έτσι και έγινε και μάλιστα σε σχεδόν μια μέρα. Η νέα ασφαλτόστρωση έγινε σε χρόνο ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα. Σχεδόν σε 24 ώρες ο δρόμος άλλαξε όψη και τα αυτοκίνητα των Αθηναίων θα έμπαιναν σε μια νέα εποχή.
Η Λεωφόρος Συγγρού σήμερα
Τίποτα, βέβαια, δε θυμίζει τη Συγγρού παλιότερων δεκαετιών. Κατά μήκος της Λεωφόρου Συγγρού δημιουργείται πλέον μια γραμμή δραστηριοτήτων οικονομικών, πνευματικών και αθλητικών. Εκεί θα συναντήσει κανείς πολλές επιχειρήσεις, κλινικές και πολιτιστικά κέντρα ενώ πλήθος γραφείων στεγάζονται στις πολυώροφες οικοδομές της.
Παλιά Αθήνα: Η Πλατεία Ομονοίας και η ιστορία της
