Αυτό που μεταξύ άλλων καθιστά την Ελλάδα ξεχωριστή όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο είναι το γεγονός ότι διαθέτει μια μεγάλη ποικιλομορφία και μπορείς να συναντήσεις εκπλήξεις εκεί που δεν το περιμένεις. Μια τέτοια έκπληξη αποτελεί κάθε φορά και το κάθε ελληνικό χωριό. Είτε ορεινά είτε παραθαλάσσια, τα ελληνικά χωριά έχουν πάντα τη δική τους ιστορία η οποία συχνά έχει άγνωστες και πολύ ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες. Αλλά και πολλούς θρύλους που το συνοδεύουν. Ένα τέτοιο χωριό είναι και το βενετσιάνικο ελληνικό χωριό με τα πυργόσπιτα, τη βοσκοπούλα και τους θρύλους. Ο λόγος για το χωριό Μαρουλάς στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο. Ένα πολύ όμορφο χωριό που έχει και την δική του ξεχωριστή ιστορία. Και φυσικά έναν τουλάχιστον θρύλο να το συνοδεύει. Ευκαιρία να ταξιδέψουμε νοητά ως εκεί και να το γνωρίσουμε.
Το χωριό με το γλυκό νερό και ο θρύλος με τον δράκο που ζούσε εκεί
Μαρουλάς: Το ελληνικό χωριό που σε ταξιδεύει πίσω στο χρόνο
Βρίσκεται πάνω σε έναν οχυρό λόφο και ανάμεσα σε δύο χειμάρρους, διαθέτωντας μια πανοραμική θέα σ όλο το κάμπο και προς τη θάλασσα. Ο Μαρουλάς έχει σαν βασικό χαρακτηριστικό το βενετσιάνικο ύφος του και την αντίστοιχη αρχιτεκτονική μιας και η επιρροή από την παρουσία των Ενετών είναι φανερή. Είναι εξάλλου μια επιρροή μεγαλύτερη των 400 ετών και συγκεκριμένα 442 χρόνων. Οι Βενετοί έφτασαν στον Μαρουλά το 1204 και μετέτρεψαν συνολικά το Ρέθυμνο σε μία από τις σημαντικότερες πόλεις της Κρήτης. Και σήμερα μπορεί να το διαπιστώσεις ακόμη και με μια απλή βόλτα εκεί καθώς θα δεις το λιμάνι, το κάστρο και τα οχυρά που έχουν μείνει. Αλλά και τα περίφημα βενετσιάνικα πυργόσπιτα. Σε κάνουν ένα μοναδικό ταξίδι πίσω στο χρόνο.
Ο Μαρουλάς είναι χωρίς αμφισβήτηση ένα από τα χωριά, που διαθέτουν μια μοναδική ταυτότητα. Αναζητώνας κανείς πληροφορίες για το χωριό θα δει ότι υπάρχουν γραπτές αναφορές ήδη από το 1577. Σήμερα αυτές οι αναφορές περνούν ζωντανές από μπροστά σου καθώς βλέπεις έναν οικισμό γεμάτο και με σπίτια από τα χρόνια της Ενετοκρατίας και της Τουρκοκρατίας. Η ατμόσφαιρα δεν περιγράφεται εύκολα ούτε καν από φωτογραφίες. Θα δεις επίσης ότι στο χωριό σώζονται πολλά μεσαιωνικά κτίρια κάποια από αυτά διατηρούν τα ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά εκείνης της εποχής. Υπάρχουν ακόμη και πολεμίστρες, καμάρες της εποχής, οικόσημα και η αύρα η βενετσιάνικη.
Το ελληνικό βενετσιάνικο χωριό με τα πυργόσπιτα, τη βοσκοπούλα και τους θρύλους
Τι είναι αυτό όμως που συνοδεύει αυτό το ελληνικό χωριό και μπλέκει την ιστορία με τον μύθο; Σύμφωνα με την παράδοση, ελληνικό αυτό χωριό πήρε το όνομά του από τη βοσκοπούλα Μαρούλη. Η ίδια βοσκούσε τα πρόβατά της στην περιοχή και ο θρύλος λέει ότι βρήκε μια πηγή με χωνευτικό δροσερό νερό. Μάλιστα αυτή η πηγή αυτή υπάρχει στο χωριό από την εποχή της Βενετοκρατίας.
Αυτό, επίσης, για το οποίο ξεχωρίζει το χωριό είναι τα πυργόσπιτα. Η ακριβής καταγωγή της μορφής τους δεν είναι βεβαιωμένη, αλλά η ομοιότητά τους με αντίστοιχες μορφές οχυρών που υπάρχουν στη Μάνη της Πελοποννήσου, αλλά και λίγο πιο μακριά στην γειτονική Τοσκάνη της Ιταλίας και συγκεκριμένα, στο Σαν Τζιμινιάνο, δικαιολογούν την πιθανότητα μιας τέτοιας επιρροής. Οι Ιταλοί έχουν σεβαστεί και έχουν αναδείξει τους πέτρινους πύργους της Τοσκάνης.
Διαβάστε επίσης:
Το μυστικό που κρύβει στους πρόποδές της η Ακρόπολη
Η άγνωστη παλιά γειτονιά κάτω από την Ακρόπολη που κατεδαφίστηκε
