Υπάρχουν πολλά μέρη στην Ελλάδα που γνωρίζουμε λίγο ή και ακόμη και καθόλου. Σπάνια ομορφιά, παράξενα μέρη και ιδιαίτερες ιστορίες πίσω από αυτά. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και δύο λίμνες, δίδυμες, όπως τις αποκαλούν. Οι λίμνες Ζερέλια οι οποίες έχουν κάτι πολύ παράξενο να διηγηθούν όσον αφορά την ιστορία τους. Μια ιστορία που ξεκινάει από την πτώση δύο μετρωριτών στην Ελλάδα. Πριν πάρα πολλά χρόνια φυσικά.
Οι λίμνες Ζερέλια και η ιστορία τους
Οι δίδυμες αυτές λίμνες είναι κυκλικού σχήματος και βρίσκονται 4 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πόλης του Αλμυρού στο νομό Μαγνησίας. Θα τις συναντήσει κανείς σε υψόμετρο 130 μέτρων από τη θάλασσα, στους βόρειους πρόποδες της Όθρυος. Η απόσταση μεταξύ των δύο λιμνών είναι περίπου 250 μέτρα. Η μεγαλύτερη λίμνη έχει διάμετρο 250 μ’ετρα και βάθος περίπου 8 μέτρα, ενώ η μικρότερη έχει διάμετρο 150 μέτρα και βάθος περίπου 6 μ μέτρα. Ο πυθμένας τους έχει σχήμα πιάτου.
Αυτό που κάνει τις συγκεκριμένες λίμνες ιδιαίτερες είναι το πώς δημιουργήθηκαν. Πρόκειται για μια μετεωρική προέλευση. Είναι στην πραγματικότητα δύο κρατήρες που δημιουργήθηκαν από σύγκρουση μετεωρίτη με τη Γη.
Η πρόσκρουση υπολογίζεται ότι έλαβε χώρα κατά την εποχή του Ολόκαινου, πριν από 12.500 με 8.000 χρόνια, και το πιθανό μέγεθος των θραυσμάτων που προσέκρουσαν εκτιμάται ότι κυμαίνεται από 10 έως 30 μέτρα. Φυσικά, το φαινόμενο αυτό είναι μοναδικό στην Ελλάδα και αυτό κάνει τις συγκεκριμές λίμνες ακόμη πιο ιδιαίτερες. Σε ολόκληρη, δε, την Ευρώπη οι αντίστοιχες περιπτώσεις-θέσεις δεν ξεπερνούν τις 40 και σε ολόκληρο τον πλανήτη τις 178. Καταλαβαίνει κανείς λοιπόν ότι το να ανήκουν δύο λίμνες στις 178 του πλανήτη, δεν είναι και λίγο. Αυτού του είδους οι λίμνες αποκαλούνται λίμνες Μάαρ. Στη Γεωλογία και ειδικότερα στην Υδρολογία και την Ηφαιστειολογία με τον διεθνή όρο Μάαρ (Maar) ή Μάαρε (Maare), χαρακτηρίζεται η μορφή ενός ηφαιστειακού κρατήρα με μορφή δαχτυλιδιού, ο οποίος έχει πάρει το σχήμα λίμνης μιας και καλύπτεται από νερό. 
Πηγή φωτογραφίας: Dipa1965
Ανατολικά της μεγάλης λίμνης έχει εντοπιστεί προϊστορικός οικισμός ο οποίος κατοικήθηκε για πρώτη φορά κατά τις αρχές της της Μέσης Νεολιθικής (5.800-5.300 πΧ.) και συνέχισε να κατοικείται κατά την Εποχή του Χαλκού και τα ιστορικά χρόνια.
Η πρόσφατη ανακάλυψη της προέλευσής τους
Οι λίμνες αρχικά θεωρούνταν πως είναι καρστικές δολίνες ή πως έχουν ηφαιστειογενή προέλευση. Αυτή η τελευταία εκδοχή ήταν μάλιστα και η επικρατέστερη. Αυτό μέχρι τον Δεκέμβριο του 2010. Τότε, οι ερευνητές Ευάγγελος Λάγιος και Dietrich Volker J. βρήκαν εκεί μερικώς τετηγμένο ζιρκόνιο, για την τήξη του οποίου απαιτούνται θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 1.400 – 1.800 °C. Επειδή όμως τόσο υψηλές θερμοκρασίες δεν απαντώνται σε διαδικασίες μαγματισμού ή σε φαινόμενα μεταμόρφωσης στον γήινο φλοιό και τον ανώτερο μανδύα, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως πρόκειται για κρατήρες που δημιουργήθηκαν από πρόσκρουση μετεωρίτη.
Αυτό είναι και το πλέον αποδεκτό σενάριο, το οποίο ενισχύεται από τα πολυπληθή ευρήματα από κροκάλες και λατύπες στο πηλώδες περιβάλλον των όχθεων των λιμνών. Από τα δείγματα των πετρωμάτων συλέχθηκαν οι επιστήμονες οδηγούνται στην ερμηνεία του «ανθρακικού» υλικού το οποίο ετήχθη και συνεπτύχθη λόγω πολύ θψηλής θερμοκρασίας και το «σοκ» της πρόσκρουσης του μετεωρίτη.
Ένα σπάνιο αλλά άγνωστο θέαμα στην Ελλάδα
Οι λίμνες Ζερέλια αποτελούν ένα πραγματικά σπάνιο φαινόμενο για την Ελλάδα αλλά και τον κόσμο. Αποτελούν μάλιστα και έναν υδροβιότοπο απαράμιλλης ομορφιάς και σημασίας μιας και εκεί συχνάζουν λευκοί πελαργοί και διάφορα είδη υδρόβιων πτηνών και πουλιών που ζουν κοντά στο νερό. Ακόμα συναντώνται πλούσια ερπετοπανίδα και αρκετά θηλαστικά ζώα. Αυτά λόγω της θέσης των λιμνών, στη μέση ενός κάμπου, βρίσκουν το μέρος τέλειο για αναζήτηση τροφής.
Σίγουρα αξίζει να βρεθείς εκεί έστω και μια φορά στη ζωή σου…
Ελλάδα: Οι εντυπωσιακές φυσικές πισίνες της χώρας
