Μικρά ή μεγαλύτερα, με περισσότερο ή λιγότερο κόσμο, τα ελληνικά χωριά ξεχωρίζουν για την ομορφιά τους και τον παραδοσιακό τρόπο αρχιτεκτονικής τους. Πολλές φορές και για το όνομά τους. Κάτι τέτοιο ισχύει και με το Κεραμίδι! Ένα όχι τόσο γνωστό αλλά πανέμορφο ελληνικό χωριό ανάμεσα σε αυτά του Πηλίου. Και μπορεί να μην είναι από τα πιο φημισμένα, ωστόσο είναι ξεχωριστό και κερδίζει τις εντυπώσεις αν το επισκεφθείς.
Το άγνωστο και διαφορετικό Κεραμίδι της Ελλάδας
Το Κεραμίδι, λοιπόν, είναι ένα από τα στολίδια της περιοχής και απλώνεται ομοιόμορφα στις πλαγιές του Μαυροβουνίου, σε υψόμετρο 300 μέτρων. Δεν είναι τυχαίο ότι το χωριό αυτό είναι χαρακτηρισμένο παραδοσιακός οικισμός. Το Κεραμίδι χτίστηκε κατά τον 16ο αιώνα και όχι σε κάποιο τυχαίο σημείο. Επιλέχθηκε για να χτιστούν τα σπίτια, μια απομονωμένη περιοχή η οποία αποτελούσε καταφύγιο από τους Τούρκους κατακτητές αλλά και από τους πειρατές. Δεν ήταν εξάλλου σπάνιο φαινόμενο η επιδρομή κάποιων πειρατών στις ακτές του Αιγαίου, είτε στα νησιά είτε στην ηπειρωτική Ελλάδα. Μάλιστα, μέχρι την δεκαετία του 1950 ο οικισμός δεν είχε πρόσβαση από την στεριά και ο μόνος δρόμος επικοινωνίας ήταν ο θαλάσσιος.
Το Κεραμίδι είναι από τα ευνοημένα χωριά του Πηλίου που μπορεί και συνδυάζει με έναν μοναδικό τρόπο το βουνό και τη θάλασσα. Βρίσκεται σε υψόμετρο 300 μέτρων μέσα στη φύση και από την άλλη σε απόσταση αναπνοής βρίσκονται οι ακτές του Αιγαίου. Πρόκειται για έναν πολύ γραφικό τόπο με το Αιγαίο να απλώνεται στα πόδια του και τη Χαλκιδική να διακρίνεται στο βάθος του ορίζοντα! Το χωριό συνδυάζει συνδυάζει μοναδικά το βουνό με τη θάλασσα, αφού από τη μια.
Το Κεραμίδι είναι παλαιό χωριό, με 700 περίπου μόνιμους κατοίκους, που το καλοκαίρι με τους επισκέπτες, διπλασιάζονται! Στα παλαιότερα σπίτια του χωριού διακρίνονται υλικά αρχαίων ναών ενσωματωμένα στην κατασκευή.
Τι θα δεις σε αυτό το όμορφο ελληνικό χωριό
Η καρδιά του χωριού χτυπά στην πλατεία Λέοντος Μελά (γνωστή κατά τους παλιούς και ως «Αλωνάκι»), με τα πανύψηλα πλατάνια και τα τριγύρω μαγαζάκια. Τα παραδοσιακά ταβερνάκια-καφενέδες λειτουργούν χειμώνα-καλοκαίρι και βγάζουν τα τραπεζάκια τους ολόγυρα της πλατείας όταν ο καιρός το επιτρέπει. Ακριβώς δίπλα, βρίσκεται ο ναός του Αγίου Γεωργίου, ρυθμού βασιλικής, με χαγιάτι γύρω-γύρω, σκεπή από πλάκα και χρονολογία θεμελίωσης το 1787, και το κτήριο του σχολείου με το λιθόστρωτο προαύλιο τα κυπαρίσσια και την υπέροχη θέα, που από εκεί κανείς μπορεί να δει σχεδόν όλο το Αιγαίο!
Σε μικρή απόσταση από την πλατεία, φτάνετε στο μικρό, αλλά ενδιαφέρον Εκκλησιαστικό Μουσείο. Ακολουθώντας τα καλντερίμια που ξεκινούν ακτινωτά από το κέντρο του χωριού, θα περιηγηθείτε στις παραδοσιακές γειτονιές. Μια βόλτα πολύ ενδιαφέρουσα, καθώς το χωριό, όπως και πολλά χωριά του Πηλίου, διατηρεί την οικιστική του ταυτότητα και την αυθεντικότητα του και δεν έχει γίνει “τουριστικό”. Χαρακτηριστές εικόνες όπως αυτές με γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας να συνηθίζουν ακόμη να βγάζουν τις καρέκλες στο πλακόστρωτο για κουβέντα με τις γειτόνισσες, και με τα παιδιά, να μένουν ως αργά στα σοκάκια, παίζοντας, το επιβεβαιώνουν.
Το βίντεο από το κανάλι Rocher Bros του Youtube μας δίνει μια γεύση…
Διαβάστε επίσης:
Πέντε παγκάκια που σου φέρνουν την ομορφιά της Ελλάδας στα πόδια σου
Τα ελληνικά χωριά – φαντάσματα και γιατί εγκαταλείφθηκαν
Ο άγνωστος… Ντολμάς της Ελλάδας και η ιστορική σημασία του
