Το θρυλικό πάρτι στη Βουλιαγμένη ακόμη μνημονεύεται και θεωρείται σημείο αναφοράς. Πώς ξεκίνησαν όλα; «Ένωσα τρία τραγούδια μου που προϋπήρχαν, τα Θερινά Σινεμά (το σημείο που λέει Είναι Κάτι Νύχτες με Φεγγάρι), το (Πάμε μια Βόλτα) Στη Βουλιαγμένη και το (Θέλω ένα Βράδυ να κάνω ένα) Πάρτι». Λουκιανός Κηλαηδόνης, Το πάρτι της βουλιαγμένης Ε.Τ. 2001. Αυτό δήλωσε λίγο καιρό μετά τη χρυσή διοργάνωση της υπαίθριας συναυλίας στη Βουλιαγμένη, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης περιγράφοντας την ιδέα που τον οδήγησε στην ιδέα αυτής της μοναδικού γεγονότος.
Οι «παράγκες της Βουλιαγμένης»: Η άγνωστη γαλάζια… φαβέλα της Αττικής
Πάρτι στη Βουλιαγμένη: Το ελληνικό Woodstock
Η ιδέα που είχε ο sui generis καλλιτέχνης τότε ήταν να κλείσει την πλαζ του ΕΟΤ στη Βουλιαγμένη μια νύχτα με πανσέληνο και να τη μεταμορφώσει σε συναυλιακό χώρο. Ουσιαστικά, ήταν η πρώτη συναυλία που βγήκε από τα γήπεδα -το πιο βασικό χαρακτηριστικό των πολιτικών συναυλιών της Μεταπολίτευσης- συγκεντρώνοντας απίστευτο πλήθος κόσμου σε ένα δημόσιο ανοιχτό χώρο.
Όπως αποκάλυψε αργότερα ο Λουκιανός το συγκεκριμένο πάρτι – υπερπαραγωγή δεν ήταν μια έμπνευση της στιγμής, αφού ο «φτωχός και μόνος καουμπόι» από την Κυψέλη το προετοίμαζε πάνω από έναν χρόνο. Ο ίδιος έχει δηλώσει: «Πηγαινοερχόμουν έξι μήνες. Μέτρησα τα πάντα. Το μόνο που δεν προέβλεψα ήταν η μεγάλη προσέλευση του κόσμου».
Το Πάρτι στη Βουλιαγμένη: Η ιδέα του Κηλαηδόνη
Πριν ακόμα και από αυτό είχε οραματιστεί μαζί με τη σύζυγό του Άννα Βαγενά, «μια λαϊκή βραδιά με κάποιο αισθητήριο», μία μουσική γιορτή μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, με φόντο το φως του φεγγαριού και βασικά υλικά του πάρτι τις μπίρες, τα πυροτεχνήματα, την χαρά και την ξενοιασιά.
Ο ίδιος είχε φανταστεί ακόμα και την αρχή της μεγαλειώδους συναυλίας. Όπως είπε σε μια συνέντευξη του: «Ήθελα την ώρα που θα μπαίνει ο κόσμος να ακούγεται μουσική καουμπόικη, αυτά που παίζανε στα saloon, όπως και έγινε. Βρήκα την Έλλη τη Σεμιτέκολο, μία καταπληκτική πιανίστρια, και πριν τη δύση του ήλιου έπαιξε ένα μεγάλο κομμάτι από Σκοτ Τζόπλιν, αυτά τα ράγκταϊμ που λέμε. Ήθελα και μια μεγάλη μπάντα με πνευστά να παίξει κομμάτια του Γκλεν Μίλερ, το Moonlight Serenade για παράδειγμα, και τελικά τα κατάφερα, είχα μία ορχήστρα γύρω στα 16-17 άτομα».
Στις 7 το βράδυ της 25ης Ιουλίου 1983 ανοίγουν λοιπόν οι δύο είσοδοι της πλαζ και κατά χιλιάδες οι Αθηναίοι κατακλύζουν μέσα σε λιγότερο από μια ώρα την αμμουδιά. Την ίδια στιγμή μια τεράστια ουρά από αυτοκίνητα σχηματίζεται στην Παραλιακή. Πολλοί προσπαθούν να φτάσουν στο χώρο της συναυλίας την τελευταία στιγμή, καθώς το ακούν στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ. Δεν έχει ακόμα πέσει ο ήλιος και το πάρτι στη Βουλιαγμένη έχει καταφέρει να δημιουργήσει το αδιαχώρητο σε όλη την παραλιακή λεωφόρο. Η ατελείωτη ουρά ξεκινάει από την λεωφόρο Αμαλίας και μερικοί δεν καταφέρνουν να φτάσουν ποτέ στη συναυλία.
Το Πάρτι στη Βουλιαγμένη: 100.000 χιλιάδες κόσμος
Όσοι τυχεροί είναι ήδη «μέσα» παίζουν ρακέτες, κάνουν θαλάσσιο σκι ή πικ-νικ ενώ ζευγάρια ερωτευμένα και οικογένειες με τα σκαμπό τους, αλλά και εκατοντάδες φανς των καλλιτεχνών που θα εμφανιστούν. Διονύσης Σαββόπουλος, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Βαγγέλης Γερμανός, Γιώργος Νταλάρας, Αφροδίτη Μάνου και Μαντώ, περιμένουν υπομονετικά και «στυλώνουν» το βλέμμα στη σκηνή που έχει στηθεί πάνω σε μια πλωτή εξέδρα, γύρω στα 15 μέτρα μέσα στη θάλασσα.
Μη έχοντας εισιτήρια, πολλοί «τσαμπατζήδες» αρχίζουν να πηδούν από τους φράχτες, σε ένα από τα μεγαλύτερα «ντου» στην ιστορία των καλοκαιρινών συναυλιών. Οι ελάχιστοι αστυνομικοί και τα 80 άτομα της περιφρούρησης είναι αδύνατον να τους ελέγξουν. Στο τέλος, επιτρέπουν στους πάντες να μπουν στον χώρο.
Ο ήχος είναι μάλλον κακός, καθώς τα μηχανήματα της εποχής δεν μπορούν να καλύψουν το εύρος του χώρου και το πλήθος του κόσμου. Πολλοί μάλιστα ενώ είναι εκεί ακούν τη συναυλία από το τρανζίστορ που έχουν μαζί τους, συντονισμένοι στο Β’ πρόγραμμα και στην αναμετάδοση της συναυλίας. Η βραδιά ανοίγει με τον οικοδεσπότη Λουκιανό Κηλαηδόνη και την πιανίστρια Νέλι Σεμιτέκολο η οποία πράγματι παίζει κομμάτια ράγκταϊμ του Σκοτ Τζόπλιν. Γύρω στις 22.15 εμφανίζεται η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, η οποία τραγουδά παλιά τραγούδια της δεκαετίας του ’40 και του ’50. Ακολουθεί ο Βαγγέλης Γερμανός που είναι στα μεγάλα ντουζένια του τότε με την «Κρουαζιέρα» και την «Μπανιέρα».
Ακολουθεί ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο οποίος έκπληκτος από το τεράστιο πλήθος που έχει συγκεντρωθεί λέει από μικροφώνου: «Είναι απίστευτο. Είστε όλοι εδώ. Νομίζαμε ότι ήταν πάρτι – βεγγέρα, αλλά διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για υπερπαραγωγή της Φίνος Φιλμ». Ο Νιόνιος παίζει τη Συννεφούλα ξεσηκώνοντας τον κόσμο ενώ αποχαιρετά το πλήθος με το τεράστιο για την εποχή χιτ: «Ας κρατήσουν οι χοροί». Να μας έχει ο Θεός γερούς, πάντα ν’ ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε…
Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα και με την πανσέληνο στο… πιάτο, εμφανίζεται ένα τρεχαντήρι και μια ψαρόβαρκα με κανταδόρους και τη μαντολινάτα του Φώτη Αλέπωρου. Στη 1 το πρωί κάνει την εμφάνισή του ο Κηλαηδόνης με την Αφροδίτη Μάνου και την μπάντα του, «Three and the Koukos Band». Τραγουδάνε φυσικά τη Βουλιαγμένη που έχει δώσει και την αφορμή για το πάρτι αλλά και τις υπόλοιπες μεγάλες του επιτυχίες. Η βραδιά κλείνει λίγο μετά τις 02.00 όταν στη σκηνή ανεβαίνει ο Γιώργος Νταλάρας, που μαζί με τον οικοδεσπότη τραγουδούν τα «Θερινά Σινεμά».
Η συναυλία τελειώνει, οι δρόμοι αρχίζουν να «φορτώνουν» ξανά με αυτοκίνητα ενώ περίπου 4.000 άτομα κοιμούνται στην αμμουδιά, για να πάρουν τα πρώτα λεωφορεία της γραμμής στις 6.00 και στις 7.00 το πρωί.
Δείτε το συλλεκτικό βίντεο από το Πάρτι στη Βουλιαγμένη
Ταξίδια στην Ελλάδα
Για να σε εκδικηθώ: Η ιστορία του διάσημου τραγουδιού
Αστέρας Βουλιαγμένης: Η παραλία που γυρίστηκε ο «Ξυπόλητος πρίγκηψ»
