Ποιος δεν έχει τραγουδήσει τους στίχους: «Οι φίλοι μου μού το’ χαν πει, ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή, όσο και να το θέλεις πια δεν πρόκειται να ξαναρθεί;» Και το πολύ ενδιαφέρον είναι πως το τραγούδι συνεχίζει ακάθεκτο να περνάει από γενιά σε γενιά και έτσι να τραγουδιέται και από τους σημερινούς εικοσάρηδες αλλά και από τους πενηντάρηδες που το άκουσαν πρώτοι μόλις «γεννήθηκε». Και η μεγάλη του επιτυχία οφείλεται σε δύο λόγους: στο ότι το τραγούδι ήταν -και παραμένει- φρέσκο και δροσερό, ανάλαφρο, με νεραϊδένια συνοδευτικά γυναικεία φωνητικά και την πάντα ζεστή ερμηνεία του Βασίλη Καζούλη αλλά και γιατί είτε το κορίτσι το λένε Φανή είτε όχι, η ιστορία που περιγράφει είναι μια κλασική νεανική ερωτική ιστορία που έχουν όλοι βιώσει όταν πρωτομπήκαν στο… χορό της αγάπης.
Το μεγάλο χιτ «Ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή»
Η «Φανή» ήταν το μεγάλο χιτ του πρώτου του δίσκου με τίτλο «Μπλε μωρό» ο οποίος κυκλοφόρησε το 1987. Τα ερτζιανά το λάτρεψαν τότε από την πρώτη στιγμή και η αέναη επανάληψη του το έκαναν να τραγουδιέται σε χρόνο ντε τε από όλη την Ελλάδα. Αυτοί που ίσως δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι τα πολλαπλά εμπόδια που έπρεπε να περάσει η μπάντα του Βασίλη Καζούλη για να καταφέρει να κυκλοφορήσει τον δίσκο που περιελάμβανε και τη «Φανή».
Τη μεγάλη περιπέτεια του καλλιτέχνη έχει περιγράψει ο συνθέτης, παραγωγός και στιχουργός Άγγελος Σφακιανάκης ο οποίος ήταν ο άνθρωπος «κλειδί» για να καταφέρει ο Βασίλης Καζούλης να βρει το δρόμο του προς την ελληνική δισκογραφία. Ήταν λοιπόν την εποχή που ο συνθέτης Σταμάτης Σπανουδάκης ολοκλήρωνε τη δουλειά του με τίτλο «Κοντραμπάντο» όταν ένας φίλος του τον παρακάλεσε να ακούσει κάτι τραγούδια που έγραψε ένας άλλος φίλος του.
Ο συνθέτης τον παρέπεμψε στον παραγωγό του τότε, τον Άγγελο Σφακιανάκη. Ο οποίος και άκουσε τελικά ένα βράδυ ζωντανά τον Βασίλη Καζούλη που έπαιζε κιθάρα και έγραφε τα τραγούδια και τον Ανδρέα Αργυρόπουλο, θεολόγο που έπαιζε και τύμπανα. Εκεί, κατάλαβε ότι η μπάντα είχε τα φόντα αλλά χρειαζόταν και άλλη δουλειά. Παρακολουθώντας τους έκτοτε στενά, ο Άγγελος Σφακιανάκη άρχισε να προσπαθεί εντατικά να τους κλείσει μια ηχογράφηση των τραγουδιών που είχαν ετοιμάσει, με τον ίδιο να γνωρίζει από τότε ότι το μεγάλο σουξέ θα ήταν η «Φανή».
Πώς κυκλοφόρησε τελικά το τραγούδι
Όπως έχει περιγράψει ο ίδιος ο παραγωγός: «Έκανα γύρα σε όλες τις εταιρίες μήπως και πάρω καμιά προκαταβολή. Έβαζα, θυμάμαι, υποσημειώσεις “ο παραγωγός της Αρβανιτάκη” ή “ο παραγωγός της Κομπανίας” στις κασέτες που άφηνα για τους υπεύθυνους. Δε συγκινήθηκε κανείς».
Και ενώ τελικά μετά από 1.000 περιπέτειες ο δίσκος είναι πια έτοιμος να κυκλοφορήσει (από την Λύρα τελικά) μια demo κασέτα πέφτει στα χέρια του Διονύση Σαββόπουλου ο οποίος τότε απευθύνει κάλεσμα στους νέους τραγουδοποιούς της εποχής να παρουσιάσουν δείγμα της δουλειά τους στην εκπομπή «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» που επιμελείται και παρουσιάζει ο ίδιος στην ΕΡΤ.
Ο Σαββόπουλος επιλέγει τη «Φανή» που ακούγεται από την εκπομπή του πριν ο δίσκος κυκλοφορήσει ακόμη. Το τραγούδι γίνεται χιτ όπως προείπαμε από το πρώτο μόλις άκουσμα του από το ευρύ κοινό.
Ήδη από τότε πολλοί αναρωτιούνταν: Είναι υπαρκτό πρόσωπο η Φανή; «Πάντως… δεν τη λέγανε Φανή» είχε πει με νόημα ο δημιουργός του τραγουδιού, Βασίλης Καζούλης σημειώνοντας πως το τραγούδι περιγράφει μια πραγματική ιστορία που εκτυλίσσεται όταν ο ίδιος ήταν φοιτητής της ΑΣΟΕΕ.
Η Φανή – Ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή
Μουσική: Βασίλης Καζούλης – Στίχοι: Βασίλης Καζούλης
Μέσα στο τζάκετ μου σκυφτός
γραμμή Βικτώρια – Πειραιά
καθώς στριγγλίζουν οι γραμμές
κάτι μου καίει τα σωθικά
Οι φίλοι μου μου το ‘χαν πει
ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή
όσο και να το θέλεις πια
δεν πρόκειται να ξαναρθεί
Φριχτές οι φάτσες γύρω μου
και με κοιτούν ειρωνικά
όπως με κοίταζε κι αυτή
πριν από μερικά λεπτά
Οι φίλοι μου μου το ‘χαν πει
ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή
όσο και να το θέλεις πια
δεν πρόκειται να ξαναρθεί
Στο σπίτι ο δρόμος σκοτεινός
παραπατάω στα σκαλιά
μες στο δωμάτιο μοναχός
κι ο Ντίλαν να μου τραγουδά
Οι φίλοι μου μου το ‘χαν πει
ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή
όσο και να το θέλεις πια
δεν πρόκειται να ξαναρθεί
Ταξίδια στην Ελλάδα
Πάρτι στη Βουλιαγμένη: Τι έγινε το βράδυ που γράφτηκε ιστορία
Η ιστορία του ΕΟΤ: Η μεγάλη -vintage και γλυκιά- προσφορά στον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό
